کد خبر:۸۲۴۷۲۱
پاکسازی محیط‌های آلوده داروئی توسط محققان دانشگاه حکیم سبزواری بررسی شد
در پژوهش محمد چهکندی، عضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری و محبوبه زارگزی، پژوهشگر دانشگاه فردوسی مشهد پاکسازی محیط‌های آلوده داروئی بررسی شد.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو به نقل از دانشگاه حکیم سبزواری، در پژوهش محمد چهکندی، عضو هیئت علمی دانشگاه حکیم سبزواری و محبوبه زارگزی، پژوهشگر دانشگاه فردوسی مشهد پاکسازی محیط‌های آلوده داروئی بررسی شد. چهکندی درخصوص این پژوهش گفت: مصرف دارو‌های آنتی‌بیوتیک در دنیای مدرن، راه حل درمان بسیاری از بیماری‌هاست، اما دفع آن‌ها از طرق مختلف (مصرف روزمره بشر، کارخانجات تولید دارو) به درون آب و فاضلاب، مشکلات فراوانی در پی خواهد داشت.
وی افزود: مهم‌ترین مشکل نشر آنتی بیوتیک‌ها مانند آموکسی سیلین، دیکلوفناک درون آب‌های سطحی و زیرزمینی، عدم دسترسی به آب سالم و بهداشتی می‌باشد. از این رو، تحقیقات بسیاری بر روی حذف یا تخریب این آلاینده‌ها از آب انجام شده است.
عضو هیئت علمی گروه شیمی دانشگاه حکیم سبزواری با اشاره به اینکه روش‌های موجود مانند جذب، ازون دهی و استفاده از نور ماورا بنفش، مزایا و معایبی دارند که گاهاً معایب بر مزایا غالب است، ادامه داد: برای مثال روش جذب، انتقال آلاینده از فاز مایع به فاز جامد صورت می‌گیرد که در واقع تولید آلودگی ثانویه می‌کنند.
وی با تاکید براینکه روش‌های اکسایش پیشرفته که از نانوکاتالیزور‌های نوری نوین و نور خورشید به عنوان منبع نور استفاده می‌کنند به‌طور چشمگیری مطرح هستند، افزود: در این کار آزمایشگاهی، هدف تهیه فیلم‌های نازک حساس به نور مرئی به کمک روش‌های جدید الکتروشیمی بر پایه ترکیب‌های بیسموت بوده و بررسی کاربرد آن‌ها در تخریب آنتی بیوتیک آموکسی سیلین می‌باشد.
دکتر چهکندی خاطرنشان کرد: نتیجه‌های به دست آمده این ترکیب را به عنوان کاندید موثر در پاکسازی محیط‌های آلوده داروئی معرفی می‌کند. ماحصل این پژوهش، پذیرش و چاپ مقاله با عنوان ذیل در ژورنال معتبر Journal of Hazardous materials با ضریب تاثیر ۷٫۶۵ که جزو ۱۰ درصد مجلات حوزه محیط زیست است، می‌باشد.
وی افزود: مهم‌ترین مشکل نشر آنتی بیوتیک‌ها مانند آموکسی سیلین، دیکلوفناک درون آب‌های سطحی و زیرزمینی، عدم دسترسی به آب سالم و بهداشتی می‌باشد. از این رو، تحقیقات بسیاری بر روی حذف یا تخریب این آلاینده‌ها از آب انجام شده است.
عضو هیئت علمی گروه شیمی دانشگاه حکیم سبزواری با اشاره به اینکه روش‌های موجود مانند جذب، ازون دهی و استفاده از نور ماورا بنفش، مزایا و معایبی دارند که گاهاً معایب بر مزایا غالب است، ادامه داد: برای مثال روش جذب، انتقال آلاینده از فاز مایع به فاز جامد صورت می‌گیرد که در واقع تولید آلودگی ثانویه می‌کنند.
وی با تاکید براینکه روش‌های اکسایش پیشرفته که از نانوکاتالیزور‌های نوری نوین و نور خورشید به عنوان منبع نور استفاده می‌کنند به‌طور چشمگیری مطرح هستند، افزود: در این کار آزمایشگاهی، هدف تهیه فیلم‌های نازک حساس به نور مرئی به کمک روش‌های جدید الکتروشیمی بر پایه ترکیب‌های بیسموت بوده و بررسی کاربرد آن‌ها در تخریب آنتی بیوتیک آموکسی سیلین می‌باشد.
دکتر چهکندی خاطرنشان کرد: نتیجه‌های به دست آمده این ترکیب را به عنوان کاندید موثر در پاکسازی محیط‌های آلوده داروئی معرفی می‌کند. ماحصل این پژوهش، پذیرش و چاپ مقاله با عنوان ذیل در ژورنال معتبر Journal of Hazardous materials با ضریب تاثیر ۷٫۶۵ که جزو ۱۰ درصد مجلات حوزه محیط زیست است، می‌باشد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.